Kiekje
 
 
 
afbeelding afbeelding
«  Aflevering 115: Over obsessieve verzameldrift en brutale ontvreemdingen   »
 
Manon is met Nijsje en de kinderen bij een pretpark. Basje zwiert in de draaimolen rond en Antonio is druk in de weer met zijn yu-gi-oh-kaartjes. Manon vertelt aan Nijsje waarom deze obsessieve verzameldrang eigenlijk heel gunstig is. Antonio’s juf verhuist naar Noorwegen om bij een museum te gaan werken en ze praten over de diefstal van het (...)

“De tandenfee is bij Toni geweest vannacht." Manon overhandigt haar zusje een envelop. "Hij heeft twee euro voor zijn voortand gekregen. Het zit in deze envelop.”
“Is-t-ie eruit?” Nijsje pakt de envelop aan en trekt haar portemonnee. “Even kijken of ik het terug heb.”
“Ben je gek.” Manon aait Antonio, die druk met kleurige kaartjes in de weer is, door zijn stugge haar. “Ik vond het veel te leuk om eens tandenfee te kunnen zijn."
“Kijk eens, mama, ik heb Blue eyes white dragon.” Opgewonden laat Antonio zijn moeder een kaartje zien.
“Vet, zeg.” Nijsje buigt zich plichtmatig voorover.
“Wil je die met me ruilen?” Vanachter de rieten schutting is er vanuit het niets een blond meisje met een brilletje verschenen dat achter hen staat. Ze kijkt geïnteresseerd naar Antonio’s drakenkaartje.
“Wat geeft je ervoor?” Antonio krijgt direct een professionele blik in zijn ogen.
“Je mag er twee. Kies maar welke je wilt.” Het meisje houdt hem een geel album voor waar Antonio aandachtig in begint te bladeren.
“Wel opschieten, hè.” Het meisje kijkt ongeduldig op haar horloge, het snuffelen duurt wel heel lang.
“Deze,” Antonio pakt er een uit het album “en....’ hij bladert nog even door, “deze.”
“Die oudere kinderen profiteren gewoon van hem." Zegt Nijsje als het meisje naar de yu-gi-oh-stand is gehold waar aan lange tafels kinderen in alle soorten en maten met kaartjes in de weer zijn. “Waarschijnlijk heeft hij nou een heel waardevol kaartje geruild tegen twee waardeloze.”
“Nou en?” Manon kijkt naar Antonio die met een tevreden gezicht de nieuw verworven schatten zorgvuldig opbergt. “Hij vindt het zelf zo te zien een goeie deal. Twee voor een. Hij leert het vanzelf.”
“Maar hij geeft al zijn geld eraan uit." Klaagt Nijsje. "En ze zijn zo duur.”
“Ach, ik gaf al mijn gespaarde zakgeld vroeger uit bij de bulldozers op de kermis.” Manon haalt haar schouders op. “Hier leren ze tenminste nog wat van.”
“Wat dan?”
“Strategisch denken, slim ruilen en sparen.”
"Sparen kan hij". Zegt Nijsje zuurzoet. "Alles behalve geld. Hij kan zich helemaal verliezen in zijn verzamelingen.
"Dat is alleen maar goed. Ze hebben onlangs vastgesteld dat kinderen die helemaal voor een bepaald onderwerp gaan intelligenter zijn."
"Oh ja?" Nijsje pakt een sinaasappel en een krant uit haar tas. "Laten we dat dan maar hopen. Wist je dat Antonio nu PB-er is?"
“PB-er?”
“Persoonlijk Begeleider.” Nijsje vouwt de krant uit op tafel en begint de sinaasappel erboven te pellen. “Hij heeft drie kindjes onder zijn hoede die hij van alles moet uitleggen en hij moet ze helpen als ze vragen hebben.”
“Dat is zeker typisch Montessori?”
“Ik denk het, want bij ons op school doen we dat niet." Nijsje verdeelt de sinaasappel in partjes en geeft Manon de helft. "Ik ben benieuwd hoe het verder zal gaan want hij heeft een nieuwe juf. Zijn lievelingsjuf is deze zomer met een Noor getrouwd en naar Noorwegen verhuisd.”
“Dat moet je ook maar willen.”
“Haar moeder is Noors, dus ze spreekt de taal al. Ze heeft een hele leuke baan gekregen in een museum in Oslo. Ze gaat daar iets met kunsteducatie doen.”
“Hopelijk niet in het Munchmuseum.” Manon wijst naar een foto onder de sinaasappelschillen. “Daar is afgelopen weekend De Schreeuw gestolen.”
De Schreeuw?” Nijsje kijkt haar nietbegrijpend aan.
“Hier,” Manon tikt op de foto, “De Schreeuw van Munch.”
“Dat schilderij?” Nijsje bestudeert de afbeelding met het tengere, spookachtige figuurtje tegen de bloedrode, golvende lucht. “Dat ziet er wel bekend uit. Was het niet beveiligd?”
“Ze hebben het slim gedaan. De dieven hebben gewoon een kaartje gekocht en in de bewuste zaal hebben ze het publiek bedreigd en het schilderij van de muur gerukt. Dat kon want overdag staat de elektronische beveiliging namelijk niet aan. Ze zijn er zo mee weg gereden."
“Daar is niet veel tegen te beginnen.”
“Ze zouden het in ieder geval beter moeten beveiligen.” Vindt Manon. “Een van de getuigen vertelde dat de schilderijen gewoon aan een draad en een haak hangen. De schreeuw is iets van honderd miljoen waard. Dat zou toch op zijn minst verankerd moeten zitten aan de muur.”
“Maar als er brand uitbreekt?” Werpt Nijsje tegen, “Dan kun je niet zomaar snel de schilderijen van de muren halen.”
“Dat is ook weer waar.” Geeft Manon toe. “Maar ze zouden toch in ieder geval detectiepoortjes en sluizen kunnen aanbrengen."
"Dat is een dure grap. Zeker voor een museum." Nijsje slaat een wesp weg bij het mondje van de slapende Jordi. "Wat moeten die dieven er eigenlijk mee? Zo’n bekend schilderij is toch onverhandelbaar?”
“Misschien willen ze er losgeld voor.”
“Oh ja, dat kan natuurlijk ook.” Nijsje kijkt opnieuw naar de foto. “Echt mooi vind ik het trouwens niet, het is mij te macaber.”
“Munch was ook een sombere man. Al zijn werk is zo zwaarmoedig. Ziekte, angst en dood waren zijn voornaamste thema’s.”
“Dan is het zeker een zelfportret?”
“Dat weten ze eigenlijk niet. Dat figuurtje zou ook heel goed een vrouw kunnen zijn omdat hij een zeer moeizame liefdesrelatie had met een getrouwde vrouw toen hij dit schilderde. Een van de nieuwste hypotheses is trouwens dat die rode lucht op de achtergrond wordt veroorzaakt door een vulkaanuitbarsting in Krakatau.”
“Krakatau? Dat was toch Nederlands-Indië?” Nijsje trekt haar wenkbrauwen op. “Dat kan je toch in Noorwegen nooit gezien hebben?”
“Volgens wetenschappers kan dat wel. De lucht in Noorwegen kleurde rood vanwege het stof in de atmosfeer dat door die uitbarsting veroorzaakt werd. Munch heeft gezegd dat hij een oneindige schreeuw door de natuur voelde gaan toen hij die bloedrode lucht zag.”
"Vandaar de naam." Nijsje kijkt bebezorgd naar Antonio die een pijnlijk gezicht trekt. “Hij heeft zo te zien weer flinke kiespijn aan zijn rotte kies. Heb je het niet gemerkt tijdens de logeerpartij?”
“Niet echt. Waarom laat je die kies er dan niet uithalen?”
“De tandarts zei bij de vorige controle dat hij wilde wachten totdat de melkkies eruit valt, maar hij kan nu veel dingen niet meer eten omdat het te hard is. En hij heeft last van zoete dingen. Ik moet er in ieder geval wel naar laten kijken voor we weg gaan.”
“Ik zou hem eruit laten halen.” Manon kijkt medelijdend naar haar neefje. “Als hij pijn heeft... En dan kan de tandenfee ook weer langs komen.”

PS - 14-2-2006 Proces tegen verdachten diefstal De Schreeuw
(BBC)
In Oslo is het proces begonnen tegen zes verdachten van de diefstal van Edvard Munch` schilderij De Schreeuw, in augustus 2004. Vijf verdachten worden beschuldigd van diefstal onder bedreiging. Zij kunnen 17 jaar gevangenisstraf krijgen. De zesde kan zes jaar celstraf krijgen. Hij was de eigenaar van een bus waar De Schreeuw en het andere gestolen schilderij, Madonna, na de roof een maand lang in verborgen werden gehouden. Later zijn de schilderijen overgebracht naar een andere locatie. Zij zijn nog niet teruggevonden. Hierdoor bestaat het bewijsmateriaal grotendeels uit afgeluisterde telefoongesprekken. De politie schat dat het proces vijf weken zal duren. Alle verdachten zeggen onschuldig te zijn. De waarde van de gestolen schilderijen wordt geschat op bijna 15 miljoen euro.
(BBC)

PS - 1-9-2006 De schilderijen De Schreeuw en Madonna van Edvard Munch, die twee jaar geleden waren geroofd, zijn teruggevonden in Noorwegen. In ruil voor strafvermindering zou een veroordeelde crimineel de Noorse politie hebben getipt over de verblijfplaats van de meesterwerken. De schilderijen zijn in onverwacht goede staat. Men verwacht dat het de originele schilderijen zijn, maar daar wordt nog onderzoek naar gedaan.

PS - 22-12-2006 Het schilderij De Schreeuw van Edvard Munch heeft tijdens de twee jaar dat het gestolen is geweest zoveel schade opgelopen, dat het waarschijnlijk niet compleet hersteld kan worden. Maar vandaag publiceren museumexperts een rapport van tweehonderd pagina’s waarin zij vooral hun bezorgdheid uitspreken over de vochtschade aan een groot deel van De Schreeuw.

Gepubliceerd: 24-08-06. Vond plaats op: 24-08-04. Tags:  beeldende kunst ; kunstenaars ; misdaad en corruptie ; Noorwegen ; spelletjes ;