“Manon! Wat leuk om jou weer te zien.” Manon grijpt de ranke hand die Sikhanysio haar toe steekt.
“Ja, wat een toeval dat we een wederzijdse vriendin hebben, hè? Ik vond het zo’n leuk idee van Fadona om eens met zijn drietjes af te spreken.”
“Ga lekker zitten.” Fadona wijst op de bank, die afgedekt is met een geborduurde lap in paars-rode kleur. “Dan haal ik thee.”
“Hoe gaat het met je?” Vraagt Manon aan Sikanysio als Fadona naar de keuken is verdwenen. “Heb jij geen last gehad van racistische opmerkingen? Fadona was zo van slag twee weken geleden.”
“Niet meer dan normaal.” Sikhanysio gaat tegen de vensterbank aan staan. “Maar ik draag natuurlijk geen hoofddoek.”
“Fadona ook niet.” Werpt Manon tegen.
“Dat is zo, maar ik heb de indruk dat de haat zich nu met name richt tegen Marokkanen. Op een of andere manier associëren ze zwarte Afrikanen niet direct met de islam.”
“Wel gek, want Hirsi Ali is toch ook duidelijk een Afrikaan.” Manon gaat zitten. “Heb je trouwens nog iets van haar gehoord?”
“Het lijkt wel of ze van de aardbodem verdwenen is.” Sikhanysio schudt haar hoofd.
“Wie?” Fadona komt binnen met een dienblad.
“Ayaan. Niemand heeft meer iets van haar gehoord.”
“Eng, hè?” Fadona zet voorzichtig drie rijk bewerkte theeglaasjes op tafel. “Het lijkt wel alsof ze al dood is.”
“Schei eens uit.” Sikhanysio fronst haar wenkbrauwen. “Het is al erg genoeg dat ze op het dodenlijstje van die gekken staat en nu haar werk niet meer kan doen.”
“Wil Hirsi nou zelf niet meer komen, of houden ze haar weg.” Manon knijpt haar ogen een beetje dicht om Sikhansyio’s gezicht te zien. Haar silhouet is gevangen in een web van kale takken tegen de donker wordende lucht buiten.
“Ayaan is er het type niet naar om onder te duiken. Ik denk dat ze niet mag komen en dan met name omdat ze zulke uitgesproken meningen heeft. Dat wordt momenteel niet op prijs gesteld.”
“Ik denk dat ze wel degelijk gevaar loopt.” Zegt Fadona. “Afvalligheid van het geloof is een ernstige zaak in de ogen van de strenge islamisten. En Ayaan is niet alleen afvallige, maar ook nog eens een vrouw en dan nog wel een die in hun ogen de spot drijft met hun heilige geloof. Dan is de doodstraf nog het minste.”
“Staat dat in de koran?”
“Ben je wijzer.” Fadona loopt naar de schoorsteen. Voordat ze het indrukwekkende boek pakt dat onder het trouwportret van haar en Tarik op de schoorsteen ligt, veegt ze haar handen af aan een doekje. “Hier...” Ze slaat het boek open bij het papiertje dat erin zit. “Hoofdstuk 4, vers 140: Het is jullie geopenbaard in het boek dat wanneer jullie horen dat de verzen van Allah verloochend of bespot worden, jullie niet tussen die mensen moeten zitten, totdat zij een ander gesprek beginnen, anders zijn jullie zoals zij. Allah zal de huichelaars en de ongelovigen allen verenigen in gehenna.”
“Heb jij een Nederlandse versie?” Sykhanisio loopt geinteresseerd naar haar toe.
“Ik ben goed geïntegreerd.” Fadona glimlacht. "Maar de eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat het niet makkelijk leest."
"Ze zijn bezig met een nieuwe vertaling." Zegt Sykhanisio. "Die moet een stuk moderner en toegankelijker worden. Als die op de markt komt koop ik er ook een."
Fadona bladert terug naar het andere stukje papier tussen de bladzijden. “Hier staat ook nog wat: hoofdstuk 3, vers 176: Wees niet bedroefd door degenen die al te voortvarend zijn in hun ongeloof, want zij schaden Allah geenszins. Allah wil hen geen voorspoed geven in het hiernamaals, maar een machtige straf. De ongelovige en degene die met het geloof spot zal dus alleen in het hiernamaals gestraft worden. Daar is de koran vrij duidelijk in. Nergens staat dat je het recht in eigen hand mag nemen.” Ze legt het boek voorzichtig terug op de schoorsteen. “Maar dat wil nog niet zeggen dat we blij zijn met het belachelijk maken van ons geloof. Maar misschien zie ik het wel te somber in, want ik ben tenslotte moslim en schijn langere tenen te hebben.”
“Ja, daar zakt je broek toch van af.” Sikhanysio schudt haar hoofd. “Een minister van Integratie die zegt dat moslims een lager incasseringsvermogen hebben. Het wordt hoog tijd dat we eens van dit incompetente kabinet afkomen.”
“Nieuwe verkiezingen lossen ook niks op.” Merkt Manon op. “Dan zijn we alleen maar verder van huis. Dan krijgen we premier Wilders. Ik had nooit gedacht ooit nog iets van die man te horen maar in de laatste peilingen zou hij al meer zetels dan de VVD krijgen. Iets van 25 geloof ik en hij heeft nog niet eens een partij opgericht.”
“Ik moet het nog zien.” Zegt Fadona optimistisch, maar ze kijkt toch wel enigszins bezorgd. “Voorlopig moet hij eerst nog 25 mensen zo gek krijgen om bij hem in de partij te gaan zitten. Hij mag dan wel anderhalf miljoen sympathisanten hebben, maar het zal mij benieuwen of er veel mensen warm lopen voor een partij waarbij de lijsttrekker een doodsvonnis om zijn nek heeft hangen.”
“Ik denk dat er altijd wel een paar mediageile baantjesjagers zijn die in zijn voor een avontuurtje.”
“Ik vind Nederland tot nu toe een prima land, maar als Wilders premier wordt vertrek ik.” Zegt Fadona resoluut.
“Je zal wel moeten dan, liefje,” Zegt Sikhanysio fijntjes, “want dan nemen ze je gewoon je Nederlanderschap af.”
Fadona lacht zuurzoet. “Volgens mij gaat het gewoon nooit gebeuren.”
“De Grootste Nederlander Aller Tijden is anders ook met stip binnengekomen in de Tweede Kamer met 26 zetels.” Zegt Manon.
“Ho!” Sikhanysio steekt haar hand op. “Fortuyn is de Grootste Nederlander niet meer. Willem van Oranje bleek toch 31000 stemmen meer te hebben.”
“Dat meen je niet.” Fadona kijkt haar verbaasd aan. “Hoe kan dat nou?”
“De computers konden het niet aan en liepen vertraging op. Dus bij het einde van het programma had Pim Fortuyn gewonnen, maar de ochtend daarna toen alle stemmen geteld waren bleek dat Willem van Oranje hem had ingehaald.”
“Mooi zo.” Zegt Fadona tevreden. “Het was ook een beschamende vertoning. De Engelse en Duitse tegenhangers zijn Churchill en Adenauer en dan zetten wij ons te kijk met Fortuyn als grootste Nederlander te kiezen.”
“Dat is toch juist goed.” Werpt Manon tegen. “Dat geeft alleen maar de absurditeit van dit soort verkiezingen aan. Om te beginnen is het al onmogelijk om de kandidaten op die lijst met elkaar te vergelijken. Hoe kun je een Willem Drees nou vergelijken met een Anne Frank? En Willem van Oranje met Pim Fortuyn? Willem van Oranje is tenminste nog de grondlegger van onze staat, maar wat heeft Pim nou helemaal gedaan? Niets. Hij had een grote bek, maar hij heeft geen betekenis voor de geschiedenis gehad. Het was een tijdelijke hype.”
“Dat weet ik niet.” Fadona bijt op haar lip. “De politiek is toch wel veel populistischer geworden sinds Fortuyn. Volgens mij heeft hij er ook voor gezorgd dat mannetjes tegenwoordig belangrijker zijn dan inhoud en in die zin heeft hij wel degelijk invloed op de geschiedenis gehad. Geloof me, ik zou het graag zeggen als het anders was.”
“Met die grote bek sprak hij wel veel mensen aan.” Sikhanysio gaat op de fauteuil tegenover Manon zitten en vouwt haar benen in kleermakerszit onder zich. “Maar met dat hyperige heeft Manon wel gelijk. Als Theo van Gogh nu mee had kunnen doen, had die waarschijnlijk gewonnen. Het is de waan van de dag, emotionele massahysterie.”
“Maar het is wel een weerspiegeling van de samenleving.” Werpt Fadona tegen.
“Dat had je gedroomd!” Sikhanysio lacht. “Die verkiezingen waren hartstikke manipuleerbaar. In Engeland is de stichter van een of andere universiteit, in ieder geval een relatief onbekende ingenieur, tweede geworden. Puur door de inspanningen en handigheidjes van de studenten van die universiteit. De Fortuyn-aanhangers waren gewoon goed georganiseerd en hebben maandenlang gelobbyd via sms en internet. Overal waren links aangebracht die rechtstreeks naar de verkiezing van Pim leidde.”
“En Willem van Oranje en Drees hebben dat soort fans niet.” Begrijpt Manon. “En dan heeft Willem van Oranje toch nog gewonnen.”
“De KRO heeft al aangegeven dat ze vast houden aan Pim Fortuyn.” Zegt Sikhanysio somber.
“Tuurlijk!” Fadona staat op. “Zo, nu ga ik wat te eten voor jullie maken.”
"Komt Bert ook eigenlijk?" Vraagt Manon.
"Bert komt niet meer." Fadona gezicht verhardt zich. "Na die laatste keer had ik het helemaal gehad met hem."